De jaarlijkse Salone del Mobile in Milaan is dé plek waar je kennismaakt met de nieuwste en opvallendste ontwikkelingen op interieurgebied. Maar waar begin je, op de Salone? Onze strategie: eerst naar de sectie Design. Met een tussenstop in de SaloneSatellite, waar de jonge ontwerpers zich presenteren. Dat bleek een goede keus. Wat hebben we veel gezien! Van de imposant grote stands van Arper, Kartell en Pedrau tot de mooie themastands van Diesel, Kvadrat en Muuto. De tussenstop mocht er ook zijn – op adem komen bij het werk van jonge ontwerptalenten. De trots en creativiteit spat er van af.

De grote lijnen
Terug in ons hotel maakten we de balans op. Konden we de grote lijnen filteren uit alles wat we hebben gezien? Jazeker, dat kan! We delen ze graag:

> duidelijk herkenbaar kleurgebruik
We zagen een doelgericht kleurenpalet met op elkaar afgestemde kleuren. Veel pastelkleurcombinaties, zoals lila, roze en beige, gecombineerd met de harde kleuren petrol, oranje, groen en perzikrood. Warme tinten in een neutrale omgeving. Ook opvallend: het kleurgebruik beperkte zich niet tot de wanden alleen, maar was vaak een samenspel tussen wanden, vloer, plafond en meubelstoffen.

> zichtbare constructies
Zichtbare constructies zijn ons al eerder opgevallen, maar op de Salone kon je er echt niet omheen! Het stond er letterlijk bol van de stoelen en tafels met zichtbare frames, constructies en verbindingen. Veel van deze meubels gaan een beetje over de top. Uniek als opzichzelfstaand meubelstuk, maar een ruimte vol met deze meubels … wordt dat niet wat veel?

> de jaren tachtig komen terug, ja echt!
Persoonlijk moet ik er nog een beetje aan wennen, maar onze designcollega’s duidelijk niet. Grote grafische prints, de plooibank, velours stoffen met een vleug en de pizzeriaboog… we hebben ze allemaal gezien.

> dramatische verlichting
Zeker, er was wel geïnvesteerd in goede lichtplannen voor de stands. Maar het was opvallend hoe er dit jaar gespeeld werd met de verlichting. Contrast en dramatiek – ik heb nog nooit zoveel in het donker gelopen. De trend: overal grote gebundelde lichtstralen gericht op de producten, nauwelijks licht op de omgeving en de looppaden.

> samengestelde vormen en materialen
Meubels uit één materiaal moest je met een vergrootglas zoeken op de Salone. Wat we veel meer zagen, waren meubels gemaakt van meerdere materialen, of met samengestelde vormen. Bijvoorbeeld armaturen van glas en hout en tafelbladen van chroom, marmer en hout.

> rust en slow motion
Misschien is dit wel onze allerbelangrijkste conclusie. Daar waar alles groots en veel was, stonden wij stil bij stands met een beperkt kleurgebruik, een eenvoudige opbouw en langzaam bewegende beelden. Alsof slow motion ons opeens een signaal gaf: zo kan het dus ook.

Maar eerlijk is eerlijk.. helemaal consequent zijn we ook weer niet. Want natuurlijk bezochten we ook Nederlands trots: ‘A life extraordinary’ van Moooi. Groots, meeslepend, kleurrijk en veel. En dat was prachtig, in al zijn heftigheid.