Ooit liep ik stage bij een gerenommeerd ontwerpbureau. Een prachtige kans om rond te neuzen in de keuken van creativiteit. Samenwerken als team, het omzetten van ideeën tot ontwerpen om ze daarna uit te werken tot volwaardige plannen, alles kwam er voorbij.

Bij dit specifieke bureau werkte één collega met een voorliefde voor materialisatie. Bij elk project deed zij de laatste finishing touch. Fascinerend vond ik dat! Van haar heb ik dan ook een grote les geleerd: de les van het ‘vieze dingetje’.

Het vieze dingetje hoor ik u denken?  Ja, het ‘vieze dingetje’ is een vorm die afwijkt van het ritme, niet logisch is. Of een materiaal dat van zichtzelf eigenlijk te lelijk is voor het ontwerp, te glimmend, te glad, te nep.. Iets dat je schuurt, wat je aandacht trekt en je uit je routine haalt.

Het leuke is, dat ik inmiddels een derde zintuig heb voor ‘het vieze dingetje’. Overal waar ik kom of tijdens de beelden die ik zie, boeit het me als ze er iets afwijkends is. Gelukkig hoeft niet alles bedacht te worden en ontstaan er ook veel vieze dingetjes spontaan. Een rode brandhaspel in een hagelwit interieur, een afwijkende bureaustoel in een nieuwe kantooromgeving, of een gele gasleiding als contrast op het donkere plafond.

Zien wat ik bedoel? Kijk dan eens op onze Pinterest pagina, hier is een speciaal bord waar we deze vieze dingetjes verzamelen.  https://nl.pinterest.com/desarc/het-vieze-dingetje-volgens-desarc/

Nu, jaren ervaring en mooie projecten verder, raak ik steeds meer overtuigd van leze les. Het dwingt mij om soms opnieuw naar een ontwerp te kijken. Afstand te nemen, heroverwegen en aan te scherpen. Daar wordt elk ontwerp beter van.

Ontwerpen is net het echte leven.. een beetje uit de bocht schieten, daar hou ik wel van.