Voor ieder mens een stoel

Stichting de Basis helpt brandweerlieden, militairen, politiemensen, ambulancepersoneel en andere professionals bij het verwerken van ingrijpende ervaringen. Bij de inrichting van het nieuwe revalidatiecentrum kreeg Desarc de opdracht er álles aan te doen om de klanten op hun gemak te stellen.

Centraal ontmoetingspunt is het atrium: een grote, hoge en lichte ruimte. Aan ons de taak om daar toch een zekere huiselijkheid te creëren. We hebben een interieur ontworpen dat zo min mogelijk ‘bedacht’ lijkt. Er is bewust gekozen voor een zekere wanorde, een ‘georganiseerde rommeligheid’. Zo krijg je nergens de indruk dat het allemaal te perfect en te glad is. Als een huiskamer, waar het kan gebeuren dat een klassieke leunstoel onder een puur functionele leeslamp gezelschap krijgt van een grappig IKEA-tafeltje.

Bij de Basis komen heel verschillende mensen samen, met allemaal hun eigen verhaal. En voor ieder mens is er een stoel. Letterlijk en figuurlijk.

Weldoordachteloos

Voor de mensen die wat langer bij de Basis blijven, hebben we de logeerkamers ingericht met stoelen, kasten en tafels in verschillende kleuren hout, met zorg uitgezocht om niet naadloos bij elkaar te passen. Aardig detail is de vitrage, die langs het raam tot achter het bed doorloopt en zo de hoek afrondt en verzacht.

De zithoek bij de bibliotheek in het kantoor toont dezelfde weldoordachte achteloosheid. Zo krijg je nergens de indruk dat het allemaal te perfect en te glad is. In het restaurant zien we weer allerlei verschillende stoelen. Wél allemaal van hout, zodat toch een bepaalde eenheid ontstaat. De tegelwand met grijs ruitmotief refereert aan een picknick-kleed of een boerenkeuken. Huiselijk, maar zonder tuttig te worden.

Door het hele pand liggen opvallende vloerkleden. In het atrium bakenen ze de zithoeken af, in de logeerkamers zorgen ze voor variatie. En door de telkens terugkerende combinaties van verschillende motieven ontstaat toch een zekere eenheid.