Ik krijg weleens de vraag waarom ik mijn vak (tekenaar) zo leuk vind. En waar ik de inspiratie vandaan haal om iedere keer weer een ontwerp om te zetten tot een set tekeningen van plattegronden, aanzichten en doorsneden. Een goede vraag, want hoe doe ik dat?

Als ontwerper word je vaak geïnspireerd door andere ontwerpers, slimme vindingen of bijzondere dingen die je op je pad tegenkomt. Uiteraard komt hier ook nog een flinke dosis eigen inzicht en fantasie bij kijken om tot iets moois te komen. Maar hoe zit dat voor een tekenaar? Heeft die wel inspiratie nodig om zijn werk te doen? Of is het gewoon “op de automatische piloot en gaan met die banaan”? Als ik die vraag voor mezelf beantwoord, dan ligt het antwoord ergens in het midden. Ja, je werkt vaak op de automatische piloot aangezien het concept vaak al vast ligt, maar toch is er altijd een uitdaging die op de loer ligt en het werk van tekenaar dus leuk en interessant maakt: het gebouw zelf! Het concept staat vast maar geen ruimte is hetzelfde en je moet als tekenaar dus heel goed snappen wat de ziel van het concept is. De uitdaging om het concept dan toch op de juiste wijze toe te passen, van plattegronden tot aanzichten en van lichtplannen tot details, is datgene wat het werk van een tekenaar nou juist zo leuk maakt.

Dus om de vraag uit de eerste alinea te beantwoorden: vooral de uitdaging van het werk en steeds weer een nieuw pand met uitdagingen inspireren mij enorm!